15/04/2010 21:44 - Andrzej Struski

 


Formy geometryczne sk³adaj±ce siê na Bry³ê „AMAZ” to fizyczny model budowy materii wszech¶wiata. Formy te wystêpuj± w ka¿dej skali budowy materii pocz±wszy od d¼wiêku, poprzez budowê pierwiastków, na krystalicznej budowie cz±steczek chemicznych skoñczywszy. Podobnie zbudowane s± galaktyki i ca³y wszech¶wiat. U¿yte tu pojêcie d¼wiêku, ma zupe³nie inne znaczenie ni¿ to, jakim pos³uguje siê klasyczna fizyka. D¼wiêk jest z jednej strony rzeczywist± mas±, z której tworzy siê materia a z drugiej uwalnia siê z tej masy pod wp³ywem otoczenia.

Wielki filozof Platon zrozumia³ istotê budowy wszech¶wiata i wyodrêbni³ pewne formy geometrii, które przedstawiaj± opisywane poni¿ej bry³y. Jego dorobek uzmys³awia cz³owiekowi przestrzeñ. Wzajemna konfiguracja tych bry³ jest opisana w rozdziale „Bry³y platonowskie”.

Równie¿ wielu innych filozofów i mistyków korzysta³o z ró¿nych form geometrii przestrzennej. Utworzyli oni wiele znaków i form posiadaj±cych szczególne w³a¶ciwo¶ci i symbolizuj±cych ¶rodowisko ¿ycia cz³owieka. W konstrukcji geometrycznej bry³y „AMAZ” pokazane s± wzorce wszystkich u¿ytych przez tych my¶licieli kszta³tów i form. Bry³a „AMAZ” jest wiêc najbardziej skondensowanym zbiorem wzorców struktury wszech¶wiata.

Bry³a "AMAZ" ujmuje w swojej konstrukcji praktycznie wszystkie mo¿liwe do zaistnienia formy materii i energii. Przedstawia niezniszczalny wzorzec zapisany w strukturze d¼wiêku wszech¶wiata. D¼wiêk wszech¶wiata jest u³o¿ony w pierwotne wzorce, które s± podstaw± budowy wszelkich form ¿ycia i ewolucji wszech¶wiata. Kolejne coraz bardziej z³o¿one postacie materii i energii, a¿ do istot inteligentnych w³±cznie zachowuj± w swojej konstrukcji takie wzorce. Jest to mo¿liwe dziêki pamiêci magnetycznej.

Materia wszech¶wiata sk³ada siê z trzech rodzajów masy: magnetycznej, d¼wiêkowej i ¶wiat³a. Najwiêksz± jest masa o charakterze magnetycznym, wielokrotnie mniejsz± mas± jest masa d¼wiêku a masa w postaci pêdz±cych fotonów, czyli ¶wiat³o wchodzi w sk³ad materii tylko wówczas, gdy znajdzie siê w przestrzeni i czasie tworzenia materii.

Masa o charakterze magnetycznym, ³±cz±c siê w systemy magnetyczne, tworzy okre¶lone zbiory zawiaduj±ce zachowaniem siê masy d¼wiêku i ¶wiat³a w zakresie swojego dzia³ania. Wielko¶æ cz±stek masy d¼wiêkowej jest bardzo ma³a, ale cz±stki te s± bardzo zagêszczone. Metody znane cz³owiekowi nie pozwalaj± na bezpo¶rednie zaobserwowanie tej masy, ale umo¿liwiaj± zarejestrowanie jej wp³ywu na otoczenie. Podobnie dzieje siê to w przypadku niektórych obiektów astronomicznych, których istnienie mo¿emy stwierdziæ jedynie poprzez ich wp³yw na inne obiekty, daj±ce siê zaobserwowaæ przez nasze przyrz±dy.

Wzorce geometrii przestrzennej, przedstawione przez Bry³ê "AMAZ" obrazuj± zespó³ magnetyczny. Taka idealna krystaliczno¶æ, dziêki swoim proporcjom posiada silny zespó³ magnetyczny, bardzo odporny na dzia³anie zewnêtrznych pól magnetycznych. Powielanie tego uk³adu krystalicznego jest form± pamiêci magnetycznej, która powtarza ten wzorzec w ca³ym ¶rodowisku d¼wiêku wszech¶wiata, tworz±c jego nienaruszalno¶æ i mo¿liwo¶æ korzystania z niego w kszta³cie wzorcowym na dowolnym etapie tworzenia i ¿ycia.

Istnieje mo¿liwo¶æ wykorzystania tych cech, przez zastosowanie cech krystalicznej geometrii na przyk³ad w konstrukcjach budowlanych. Szerzej tematyka ta jest opisywana w dziale dotycz±cym konstrukcji „AMADEOS”. Pozwala ona na budowanie bardzo lekkich obiektów przestrzennych o olbrzymiej wytrzyma³o¶ci, przy zastosowaniu bardzo ma³ej ilo¶ci materia³u. Obiekty te s± wyj±tkowo odporne na zewnêtrzne wp³ywy dynamiczne, takie jak na przyk³ad trzêsienia ziemi, huragany czy celowe uderzenia terrorystyczne.

Formy tej geometrii w pierwotnej postaci d¼wiêkowej istniej± równie¿ obecnie wokó³ nas. Dostêp do tych form ma ka¿dy i ka¿dy mo¿e z nich skorzystaæ.

EZOTERYCZNE ODNIESIENIA DO GEOMETRII UJÊTEJ W BRYLE „AMAZ”

Ezoteryka zajmuje siê ¶rodowiskiem dzia³ania mas rozrzedzonych tak dalece, ¿e nauka do niedawna nie dysponowa³a przyrz±dami do ich rejestracji. Pierwszym znanym przyrz±dem do rejestracji tego ¶rodowiska jest aparat do zdjêæ Kirljanowskich. Rejestruje on zagêszczone stany tego ¶rodowiska wystêpuj±ce wokó³ form biologicznych takich jak ro¶liny i zwierzêta a w szczególno¶ci wokó³ cia³a cz³owieka.

Kluczow± tez± przedstawianej tu teorii ewolucji biologii wszech¶wiata, jest uznanie, ¿e ta rozrzedzona masa to woda. Najwiêksze jej skupisko jest wokó³ obiektów biologii, ¿yj±cej na bazie wody, poniewa¿ komórkowy proces oczyszczania wydala wodê poza organizm biologiczny. Woda ta posiada pamiêæ komórkow± danego organizmu, dziêki czemu mo¿na za jej po¶rednictwem okre¶liæ niektóre stany jego zdrowia. Woda charakteryzuje siê szczególnymi cechami, które opisane s± w dziale „¯ycie w ¶rodowisku wodnym”. To te cechy umo¿liwiaj± przeniesienie ¿ycia z biologii w niematerialne sfery duchowe.

Istnienie form rozrzedzonych wywodz±cych siê z biologii w szczególny sposób zachowuje pierwotny charakter krystaliczny. W trakcie procesu rozrzedzania biologicznego ¶rodowiska wodnego, w pierwszej kolejno¶ci destrukcji podlegaj± magnetyczne zespo³y nieposiadaj±ce odpowiednich proporcji ich budowy geometrycznej (krystalicznej). Rozrzedzenie to polega na wzajemnym oddaleniu zespo³ów magnetycznych, co tworzy z materii formê „eteryczn±”. Forma taka, je¿eli posiada prawid³ow± strukturê krystaliczn±, istniej±c w pozamaterialnej przestrzeni wszech¶wiata, bardzo korzystnie oddzia³ywuje na ¶rodowisko biologiczne. Takie oddzia³ywanie jest mo¿liwe dziêki wspólnej – wodnej p³aszczy¼nie ¿ycia.

Dziêki specyficznemu charakterowi wody jakim jest ró¿norodno¶æ jej stanów, mo¿e ona w ró¿nym czasie znajdowaæ siê w ciele cz³owieka lub w jego ¶rodowisku. W postaci mikrocz±stek jest przenoszona przez wiatr lub ¶rodowiska wodne w dowolne miejsce na ziemi. Podczas kontaktu z cia³em biologicznym zostaje pobierana przez komórki, tam w jej krystaliczno¶ci zapisuje siê informacja o stanie potrzeb i procesów ¿yciowych komórki. W komórce woda ta s³u¿y do celów oczyszczania. Przy okazji zbiera informacje o stanie tej komórki i zachowuje je przez bardzo d³ugi czas. Po wydaleniu z organizmu, woda powraca do stanu mikrocz±stek pozostawiaj±c zanieczyszczenia w pobli¿u cia³a biologicznego, które oczy¶ci³a i jest gotowa do ponownego wch³oniêcia przez komórki innego osobnika. W nowym ¶rodowisku pozostawia czê¶æ informacji, które niesie z poprzednich ¶rodowisk. Taka wymiana wody jest form± najbardziej dok³adnej wymiany informacji pomiêdzy ró¿nymi istotami czy organizmami biologicznymi.

Woda ze ¼róde³ g³êbokich (na przyk³ad oligoceñska) nie zawiera w sobie zapisu uformowanego w ¶rodowiskach magnetycznych, które zarz±dzaj± ¿yciem komórek ró¿nych organizmów ¿yj±cych na ziemi. Woda ta po prostu nie by³a „u¿ywana” przez procesy biologiczne. Taka woda umo¿liwia cz³owiekowi zdecydowanie lepsz± mo¿liwo¶æ oczyszczenia. Obecnie cz³owiek ¿yj±c w swoim ¶rodowisku walki, rywalizacji i wielu negatywnych emocji zanieczyszcza tworzone eteryczne formy wodne, które w zwi±zku z tym posiadaj± zak³ócon± krystaliczno¶æ i nie mog± w³a¶ciwie korzystnie wp³ywaæ na biologiê ¿ycia na ziemi. Jest to proces, który wi±¿e siê z ca³ym cyklem samozag³ady, niew³a¶ciwie rozwijaj±cej siê cywilizacji. Woda taka u¿ywana przez cz³owieka w kolejnych, nastêpuj±cych po sobie procesach oczyszczania posiada coraz bardziej zaburzon± strukturê krystaliczn±, co mo¿e doprowadziæ do ¶mierci pojedynczych organizmów biologicznych lub ca³ych populacji gatunków. Ka¿dy cz³owiek ma mo¿liwo¶æ usuniêcia nagromadzonych zaburzeñ krystaliczno¶ci wody poprzez wewnêtrzn± zmianê swego zachowania w sferze psycho- emocjonalnej.

ODDZIA£YWANIE ENERGII KSZTA£TU

Znane jest oddzia³ywanie promieniowania kszta³tu na cz³owieka. Nie jest tajemnic±, ¿e jedne kszta³ty oddzia³ywuj± pozytywnie a inne negatywnie. Wiedzê tê posiadali ju¿ staro¿ytni, tworz±c przedmioty o okre¶lonym kszta³cie po to by siê zabezpieczyæ lub wzmocniæ. Równie¿ w kszta³cie ukryta jest tajemnica dzia³ania talizmanów i amuletów. Wiêkszo¶æ kszta³tów, które ludzie zastosowali dla swoich potrzeb, ma swoje ¼ród³o w ¶wiêtej geometrii.

Istniej± kszta³ty szczególne, które zastosowane w formie przestrzennej lub p³askiej powodowa³y najwiêcej pozytywnych efektów. Wszystkie bry³y wywodz±ce siê z ostros³upa, szczególnie o podstawie kwadratu lub trójk±ta cechuje bardzo silne promieniowanie, natomiast figury geometryczne w formie wieloboków (5, 6, 8, 12 boków) by³y i s± w szczególny sposób doceniane przez ludzi. Figury te maj± pozytywny wp³yw na los. Dla przyk³adu: Gwiazda Dawida, pentagram, heksagram, dalekowschodnia Bagu³a w formie o¶mioboku, gwiazda dwunastoramienna to te najbardziej znane z u¿ywanych figur geometrycznych. Szczególne uznanie w¶ród ludzi uzyska³y przestrzenne bry³y. Najbardziej znan± z nich jest Arka Przymierza, o proporcjach 2,5 ³okcia d³ugo¶ci, 1,5 ³okcia szeroko¶ci i 1,5 ³okcia wysoko¶ci. Daje to matematyczn± proporcjê: 5:3:3. Równie¿ bardzo znan± bry³± jest ¦wiêty Grall, okre¶lany ju¿ tysi±ce lat temu jako ska³a, która jak wiadomo jest form± krystaliczn±. Taka ska³a by³a stosowana jako ¼ród³o mocy. Musia³a, wiêc posiadaæ bardzo proporcjonalne formy przestrzenne. Najcenniejsze kamienie szlachetne takie jak diament, szlifowane s± w ten sposób by uzyskaæ formy krystaliczne. Kryszta³ górski (kwarc krystaliczny, krzemian) posiada naturalne fasety o kszta³cie proporcjonalnych uk³adów geometrycznych. Kryszta³ górski jest najbardziej rozpowszechnion± form± kamienia pó³szlachetnego u¿ywanego w ezoteryce. Szczególnie poszukiwane i cenione s± bry³y zbudowane proporcjonalnie i symetrycznie.

Bardzo ceniona w ezoteryce jest forma ko³a i kuli, jak równie¿ zwi±zana z nimi elipsa. Wiêkszo¶æ mandali swoje formy graficzne ma rozlokowane na obwodach i na powierzchni ko³a. Kule cennych minera³ów stanowi± szczególne amulety, do wrêcz magicznych mo¿liwo¶ci kulistych kryszta³ów.

Wszystkie opisane wy¿ej figury i bry³y geometryczne zawarte s± w konstrukcji przestrzennej Bry³y "AMAZ".

Z konstrukcj± Bry³y „AMAZ” wi±¿e siê szereg bardzo wa¿nych, uznawanych za ¶wiête liczb:

Liczba 72 okre¶lana w Starym Testamencie jako tzw. liczba „Dru¿yny Boga”, w konstrukcji bry³y wystêpuje sze¶ciokrotnie. Liczba 72 jest baz± tworzenia siê krystalicznego Gralla, w którym wystêpuje piêciokrotnie. Okre¶la elementy konstrukcyjne tej krystalicznej formy kryszta³u górskiego w taki sposób, ¿e poza sze¶cianem i ostros³upami o podstawie kwadratu na jego ¶cianach, wszystkie pozosta³e krawêdzie i ¶ciany to zawsze ilo¶æ po 72. Taki proces tworzy formê bry³y posiadaj±c± 48 wierzcho³ków. Po po³±czeniu tych wierzcho³ków powstaje bry³a o wizerunku kryszta³u górskiego, posiadaj±ca 8 symetrycznie rozlokowanych grup sk³adaj±cych siê z 13 faset ka¿da. Je¿eli po³±czymy ca³± konstrukcjê tej bry³y przestrzennymi krzy¿ami, które wynikaj± z po³o¿enia 24 ostros³upów pierwszego rzêdu i 6 przek±tnych ¶cian sze¶cianu, to powstanie tzw. Bia³y Krzy¿ z³o¿ony z 13 przestrzennych krzy¿y wzajemnie ze sob± po³±czonych.

Krystaliczny Grall, tak jak ca³a Bry³a "AMAZ", jak widaæ z opisu, oparty jest na wielu istotnych dla cz³owieka liczbach takich jak: 72, 6, 8, 12, 13, 14 i 48.

Liczba 21 jest szczególnie traktowana przez ludzi z punktu widzenia losowego szczê¶cia i materialnego dobrobytu. Potwierdzenie tego znajdujemy w informacjach przekazanych przez Templariuszy. Pisz± oni, ¿e tajemnica tej liczby jest ukryta w trzech formach geometrycznych: kwadracie, prostok±cie i okrêgu. Bry³a "AMAZ" równie¿ w tym przypadku rozwi±zuje tê kwestiê geometryczn±. Przede wszystkim 6 wêz³ów le¿±cych na przeciêciu p³aszczyzn 3 okrêgów posiada po 21 prêtów konstrukcyjnych, tam siê zbiegaj±cych. Poza tym, je¿eli przedstawimy rzut p³aski bry³y po uprzednim wyprowadzeniu promieni z jej centrum przez wierzcho³ki potrójnej Arki Przymierza, to rzut tych promieni pokazuje 20 punktów na okrêgu poziomym ulokowanym w Bryle „AMAZ” - horyzoncie – bêd±cym synonimem ¿ycia cz³owieka na ziemi. ¯aden z tych 20 punktów nie pokrywa siê z Bia³ym Krzy¿em. Bior±c pod uwagê, ¿e liczba 21 opisana przez Templariuszy i znana w historii dotyczy losu cz³owieka, to na horyzoncie bry³y nale¿y przedstawiæ punkt istotny dla cz³owieka. Jest to punkt nr 1 umiejscowiony na jednym z ramion Krzy¿a, które dalej jest jego prost± drog± do celu ¿ycia. Ten punkt wraz z pozosta³ymi dwudziestoma okre¶lonymi przez rzut poziomy promieni daje liczbê 21. Wszystkie te punkty znajduj± siê na okrêgu poziomym a wiêc na horyzoncie ¿ycia cz³owieka, a wynikaj±c z promieni emanuj±cych z centrum bry³y przez istotne jej elementy konstrukcyjne, ¶wiadcz± o powi±zaniach z systemem uk³adania losu dla cz³owieka.

- liczba 144 - jest to liczba szczególna, jako ¿e zastosowana zosta³a w napisanym przez ¦w. Jana objawieniu, inaczej w Apokalipsie, które otrzyma³ od Boga. Zastosowana zosta³a wiele razy a u¿ycie jej w konstrukcji Bry³y "AMAZ" zaowocowa³o wynikiem liczbowym mówi±cym o d³ugo¶ci ³okcia jako staro¿ytnej miary d³ugo¶ci. Jest to liczba 48.

W kulturach egipskiej, greckiej i ¿ydowskiej przyjêto ró¿ne d³ugo¶ci ³okcia, które w systemie metrycznym odpowiadaj± d³ugo¶ciom 53,5, 46 i 45 cm. Zastosowanie którejkolwiek z tych d³ugo¶ci w proporcjach Arki Przymierza uniemo¿liwia uzyskanie liczby 72 zwanej w Starym Testamencie tzw. liczb± „Dru¿yny Boga”. Wyka¿emy poni¿ej, ¿e rzeczywista d³ugo¶æ ³okcia wynosi 48 cm. Przyjêcie ³okcia 48 cm daje nam wymiar wysoko¶ci i szeroko¶ci arki 72 cm (2,5 ³okcia x 1,5 ³okcia x 1,5 ³okcia – czyli 120 x 72 x 72). Ca³a matematyka Potrójnej Arki Przymierza jest opisana w osobnym rozdziale i jej efektem jest liczba 144.000 przedstawiona w Apokalipsie ¦w. Jana.

Bry³a "AMAZ" pokazuje liczbê 48 a wiêc rzeczywist± d³ugo¶æ ³okcia, przyjêtego jako jednostka d³ugo¶ci Arki Przymierza i jest to jeden z dwóch wymiarów potrójnej Arki Przymierza.

© Andrzej Struski de Merowing.

http://www.andrzejstruski.com/articles_35_GEOMETRIA-PLATONOWSKA-%26%238211%3B-BRYLY-AMAZ.html