Prace podejmowane przed XIX wiekiem mog± byæ uznane za próby rozwoju koncepcji naukowych, które nie zosta³y potwierdzone.
Perpetuum mobile odnosi siê do idei nieustannego dzia³ania izolowanego urz±dzenia mechanicznego lub innego uk³adu zamkniêtego, dzia³aj±cego bez podtrzymuj±cego ¼ród³a energii i bez dostarczenia energii. Idea maszyny, która po zbudowaniu i uruchomieniu mog³aby dzia³aæ wiecznie bez dostarczenia jej paliwa czy jakiejkolwiek energii, od wieków stanowi kusz±ce i nieuchwytne marzenie ludzko¶ci.
Wed³ug dzisiejszej wiedzy konstrukcje tego typu s± niemo¿liwe i podejmowane obecnie próby s± uznawane za pseudonaukê. Grono amatorów konstruktorów podejmuje tego typu próby, niekiedy twierdz±c nawet, ¿e opracowali udane konstrukcje oparte o nowe nieznane idee lub niepotwierdzone zjawiska i nieznane ¼ród³a energii. Ruch ten jest czê¶ci± ruchu wolnej energii.
Mimo sprzeczno¶ci dzia³ania takiej maszyny z prawami fizyki, rozwa¿ania z pogranicza fantastyki s± bardzo silnym bod¼cem dla nowych pomys³ów. Podwa¿ana jest tak¿e prawdziwo¶æ II zasady termodynamiki.
Perpetuum mobile I rodzaju
Perpetuum mobile pierwszego rodzaju, to hipotetyczna maszyna, która wytwarza wiêcej energii ni¿ sama zu¿ywa, tj. wykonuje pracê bez pobierania energii z zewn±trz lub praca wykonywana przez ni± jest wiêksza od pobieranej energii. Mia³by to byæ samonapêdzaj±cy siê mechanizm. Do miana perpetuum mobile pretendowa³y liczne konstrukcje - pocz±tkowo mechaniczne, a gdy zapocz±tkowano konstrukcje silników cieplnych, podejmowano próby konstruowania maszyn opartych o przemiany gazowe.
Perpetuum mobile II rodzaju
Perpetuum mobile drugiego rodzaju, to cykliczna maszyna, która zamienia energiê ciepln± na pracê mechaniczn± bez wzrostu ca³kowitej entropii. Tak± maszyn± by³by np. silnik cieplny, pobieraj±cy z otoczenia ciep³o, które nastêpnie zamieniane by³oby ca³kowicie na pracê. Silnik taki nie oddawa³by ciep³a do otoczenia, a jego sprawno¶æ wynosi³aby 100%.
Dzia³anie tego typu maszyny nie przeczy³oby zasadzie zachowania energii (czyli równocze¶nie I zasadzie termodynamiki), ale by³oby niezgodne z drug± zasad± termodynamiki. http://pl.wikipedia.org/wiki/Perpetuum_mobile
Geniusz Ludzkiego Umys³u
WYNALAZCÓW ANDRZEJA i MAGDALENY STRUSKICH
Wynaleziony mechanizm dysponuje takim potencja³em mocy, ¿e powinien mieæ zamontowany hamulec lub blokadê obrotów na czas budowy, konserwacji czy remontu.
.jpg)
Zg³oszenie patentowe w Urzêdzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, pod nr, P.393474 tytu³ wynalazku, „NAPÊD GRAWITACYJNY KO£A” autorzy Andrzej i Magdalena Struscy.
Ten schematyczny rysunek obrazuje istotê wykorzystania d¼wigni przegubowych, jako ramion, które pozwalaj± na automatyczn± zmianê d³ugo¶ci d¼wigni przekazuj±cej moc uzyskiwan± z si³y ci±¿enia w uk³adzie napêdu ko³a, lub osi. Ramiê obci±¿one na swym najdalej zamontowanym cz³onie, pozwala na przemieszczenie tego ciê¿arka w ró¿nej odleg³o¶ci od osi podczas jednego obrotu mechanizmu. Opadaj±c pod wp³ywem przyci±gania roz³o¿one ramiê tworzy wiêksza si³ê, ni¿ ramiê znajduj±ce siê po drugiej stronie osi, które dziêki odpowiedniej konstrukcji przegubów pod wp³ywem tego samego przyci±gania grawitacyjnego zwija siê mo¿liwie najbli¿ej osi.
Zasada dzia³ania mechanizmu, pokazana na tym schematycznym rysunku, nie obrazuje wszystkich mo¿liwych sposobów zamontowania ramion ani ich ró¿norodnych konstrukcji.
Je¿eli poszczególne ramiona zamontowane bêd± na osi w ten sposób, ¿e ka¿de kolejne jest przesuniête i jego konstrukcja nie posiada kontaktu z konstrukcj± s±siada, wówczas mo¿na uzyskaæ maksymalne przybli¿enie ciê¿arka do osi po stronie utraty mocy. Taki sposób instalacji ramion pozwoli uzyskaæ maksymaln± ró¿nicê w d³ugo¶ci d¼wigni i zwiêkszyæ sprawno¶æ mechanizmu. Dodatkowym czynnikiem wspomagaj±cym korzystne po³o¿enie ciê¿arka po stronie utraty mocy, bêdzie magnes zamontowany na osi, który z niewielk± si³± przyci±gania zmieni po³o¿enie ciê¿arka, wisz±cego w tym miejscu bezw³adnie.
Dla zwiêkszenia elastyczno¶ci pracy w przegubach powinny byæ zamontowane zderzaki t³umi±ce drgania i d¼wiêki w trakcie rozwijania siê ramienia. Samo rozwijanie powinno byæ wspomagane mechanizmami rozprê¿aj±cymi, które przyspiesza czas rozwijania siê ramienia do jego pe³nego zasiêgu Ta kwestia techniczna posiada wp³yw na osi±ganie d³u¿szej drogi pracy ciê¿arka po stronie uzyskiwania mocy z si³y przyci±gania grawitacyjnego. Mechanizmy t³umi±ce i wspomagaj±ce rozwijanie, korzystnie mog± byæ wyposa¿one w magnesy sta³e. Tak wyposa¿ona konstrukcja bêdzie siê charakteryzowa³a d³u¿sz± trwa³o¶ci± pracy i ograniczeniem uci±¿liwej g³o¶no¶ci.
Napêd grawitacyjny ko³a opracowali¶my w momencie potrzeby. Opatentowany przez nas wiatrak na podstawie obrotowej, cechuje taka konstrukcja turbiny, gdzie jej ³opaty s± rozmieszczone tylko na obwodzie.
http://www.andrzejstruski.com/index.php?page=news&op=readNews&id=10&title=Elektrownia-wiatrowa-na-podstawie-obrotowej-lub-plywajacej
Pomy¶la³em, ¿e warto by by³o zastosowaæ do takiej turbiny dodatkowy napêd, który bêdzie j± obraca³ w czasie, gdy nie wieje wiatr. Ko³o w takim rodzaju turbiny mo¿e a nawet powinno posiadaæ du¿y ciê¿ar, który bêdzie wp³ywa³ na bezw³adno¶æ mechanizmu w trakcie pracy. Na takiej masie dodatkowe ciê¿arki zamontowane na obrze¿u bêd± ko³o wprawia³y w ruch (wystarczaj±co elastyczny podczas zmiany ich po³o¿enia), pod warunkiem, ¿e po przeciwnej stronie osi bêd± mog³y samoczynnie siê do niej zbli¿yæ. Niewiele czasu by³o nam potrzebne do wymy¶lenia d¼wigni przegubowych. W efekcie powsta³ pomys³ na mechanizm, który spe³ni istotê maszyny dzia³aj±cej pod wp³ywem si³y grawitacyjnej, czyli perpetuum mobile.
Dodatkowa wyjasniajaca informacja
Ze wzglêdu na cechê samego terminu perpetuum mobile postanowi³em dodaæ informacje uzupe³niajac± naszego rozwi±zania czyniê to po to wyja¶niæ w±tpliwo¶ci jakie mog± wyst±piæ w ocenach czytaj±cych i zainteresowanych.
Informacje na temat perpetuum mobile , które sa publikowane przedstawiaj± rysunek opis widocznego na rysunku urz±dzenia. W stosunku do naszego rozwi±zania chce poszerzyc informacje zawarte w technicznym opisie, które mog± byæ ¶cis³e.
Zg³oszenie wynalazku to jego opis, który musi precyzyjnie ujmowaæ istotê rzeczy, natomiast rysunek jest tylko forma pomocnicz±.
Nasz wynalazek najcenniejsz± swoja cechê techniczn± jak jeste¶my przekonani tak±, która przewa¿y problemy zwi±zane z istot± perpetuum mobile ma przedstawion± tylko w opisie, nie jest ona widoczna na rysunku. Cecha ta jest ujêta w s³owach zawartych w tre¶ci artyku³u:
"Zasada dzia³ania mechanizmu, pokazana na tym schematycznym rysunku, nie obrazuje wszystkich mo¿liwych sposobów zamontowania ramion ani ich ró¿norodnych konstrukcji.
Je¿eli poszczególne ramiona zamontowane bêd± na osi w ten sposób, ¿e ka¿de kolejne jest przesuniête i jego konstrukcja nie posiada kontaktu z konstrukcj± s±siada, wówczas mo¿na uzyskaæ maksymalne przybli¿enie ciê¿arka do osi po stronie utraty mocy. Taki sposób instalacji ramion pozwoli uzyskaæ maksymaln± ró¿nicê w d³ugo¶ci d¼wigni i zwiêkszyæ sprawno¶æ mechanizmu. Dodatkowym czynnikiem wspomagaj±cym korzystne po³o¿enie ciê¿arka po stronie utraty mocy, bêdzie magnes zamontowany na osi, który z niewielk± si³± przyci±gania zmieni po³o¿enie ciê¿arka, wisz±cego w tym miejscu bezw³adnie. ”
Szerzej tê kwestiê techniczn± przedstawiaj±c, powiem, ¿e nasza konstrukcja z³o¿ona z szeregu przegubowych ramion, wcale nie musi byæ zamontowana na tarczy ko³a, które ma ona napêdzaæ i tym samym spe³niaæ zasadê perpetuum mobile.
Zespó³ ramion, niezale¿nie od tego, ile ich jest zastosowanych,(czym wiêcej tym lepiej), jest montowany na osi po dwie w jednej p³aszczy¼nie. Tworz± one spiralny zbiór dowolnej d³ugo¶ci. Takie zamontowanie ramion pozwala w maksymalny sposób skróciæ dzwigniê po stronie utraty mocy. W zwi±zku z takim skróceniem ramienia-d¼wigni, uzyskamy maksymaln± sprawno¶æ urz±dzenia a ilo¶æ par ramion na osi, bêdzie powiela³a jego moc.
Tego rozwi±zania technicznego, które jest najwa¿niejsze w naszym wynalazku nie widaæ na schematycznym rysunku,. Jest ono opisane w tek¶cie wyja¶niaj±cym zasady budowy konstrukcji, jednak ten opis mo¿e byæ zbyt skromny i ma³o czytelny, dlatego dodajê to uzupe³nienie.
Andrzej i Magdalena Struscy.
Odpowiedzi w zwiazku z pytaniami dotyczacymi perpetum mobile
¬ród³o: wolnemedia.net
MAS 23.01.2011 15:10
W ¶wietle komentarzy dotycz±cych naszego rozwi±zania uprzejmie proszê wszystkich zainteresowanych o bardzo uwa¿ne przeczytanie tre¶ci opisuj±cej budowê tego urz±dzenia. Zgloszenie wynalazku przyjmowane jest na podstawie opisu a nie rysunku jest on jedynie elementem dodatkowym – schematycznym pokazaniem konstrukcji.
Sam termin „schematyczny” mówi ¿e nie przekazuje precyzji st±d rysunek jest tylko pomocniczym elementem opisu konstrukcji.Istota naszego rozwi±zania jest zawarta w opisie. Mogê tylko dodaæ, ¿e ta istota ukazuje konstrukcjê spiralnie zamocowanych par na dowolnie d³ugiej osi. Rysunek ukazuje 3 dzia³aj±ce ramiona – wynika to z przyczyny spiralnej budowy ramion. Ramiê górne otwarte w tej pozycji jest dlatego ¿e dzia³aj± odpowiednie mechanizmy wskazane równie¿ w opisie.
pozdrawiam Magdalena Struska.
MAS 23.01.2011 17:31
odp.do ki-matik
link podany pokazuje podstawowe formy geometryczne, m±¿ nie ma mo¿liwo¶ci przedstawiania komputerowych animacji. Ca³y zbiór podstawowych form geometrycznych zbudowa³ fizycznie wiele lat temu, najwiêkszym osiagnieciem jest bry³a, która nazwalismy Harfa i Lira.
http://www.andrzejstruski.com/articles_34_Bryla-AMAZ.html
W³a¶nie ta baza wiedzy o przestrzeniach geometrycznych zawarta w pamiêci pozwoli³a na wiele rozwiazañ.
realisto taka polemika jest czysto akademick±, wielu j± stosuje niczego nie osi±ga, „sukces to nie szukanie problemów sukces to dzia³anie.”
Jak znajdziemy wykonawcê projektu dowiedziemy, ¿e ta maszyna bêdzie dzia³a³a bo szeregowe roz³o¿enie par ramion pozwala na prowadzenie ciê¿arka bardzo blisko osi po stronie utraty mocy. Nie wa¿ne jak wielkie s± tarcia ró¿nica w d³ugo¶ci d¼wigni jest decyduj±ca. Przy takiej ró¿nicy pomiêdzy d³ugo¶ciami d¼wigni jeden pracuj±cy ciê¿arek zrównowa¿y kilka podnoszonych. Powinni¶my uzyskaæ du¿y zapas mocy.
Pozdrawiam Magdalena Struska
MAS 23.01.2011 21:29
Ki-matiK na stronie bry³y sa w formie grafiki komputerowej, w najbli¿szym czasie umie¶cimy fotografie modeli wykonanych fizycznie (zbór bry³ AMAZ posiada ochronê patentow±)finalnym efektem tego zbioru jest instrument harfa i Lira, który wydaje d¼wieki kurantów – jest to jedyny na ¶wiecie taki egzemplarz mo¿na go obejrzeæ tu:http://www.andrzejstruski.com/articles_74_Instrument—Harfa-i-Lira.html
realista to ¿e ziemia jest kul± to ju¿ wiedzieli Aztekowie i nie tylko oni.
Wcze¶niejsze nasze inne rozwi±zanie równie¿ wed³ug nauki nie mia³o prawa dzia³aæ i do dzisiejszego dnia matematyka naukowcom siê na nic nie przyda³a natomiast rozwi±zanie dosta³o liczne nagrody a w sk³ad komisji wchodzili profesorowie.
Inna sprawa, ¿e w tej materii zostalismy perfidnie oszukani przez inwestora.
Pozdrawiam Magdalena Struska.
MAS 23.01.2011 21:52
Trinollan
Tak jak w wiêkszo¶ci prostych rozwi±zañ to równie¿ powsta³o przypadkowo. Po zg³oszeniu do UPRP wiatraka czê¶ciowo os³oniêtego, który ma specyficzne ko³o zaistnia³a teoretyczna mo¿liwo¶æ pracy tego ko³a gdy nie ma wiatru, wówczas m±¿ wpad³ na pomys³ zastosowania przegubowych d¼wigni montowanych na tarczy takiego ko³a w efekcie toku my¶lenia dotycz±cego efektywnego zastosowania d¼wigni przegubowych powsta³a istota urz±dzenia opartego na spiralnych ramieniach przegubowych, które po stronie uzyskiwania mocy s± rozwiniête a po stronie tracenia jej zwijaj± siê automatycznie.
Dalszy ciag rozumowania wytworzy³ aspekt tej konstrukcji w postaci zamontowania takich d¼wigni na osi. Dla przyk³adu teraz je¿eli komplet d¼wigni zamontowany w postaci tarczowej daje chociazby znikomy zysk mocy to kilka segmentów w postaci zbiorów spiralnych wytworzy bardzo skuteczn± moc. Przyczyna prosta: na osi ramiê ciagnione do góry nie bêdzie siê opiera³o na innym ramieniu a wiêc ciê¿arek bêdzie podnoszony bardzo blisko osi.
Co do rysunku Leonarda da Vinci zapoznalismy siê z nim dopiero podczas pisania artyku³u do strony kiedy ju¿ mielismy przypisany numer zg³oszenia wynalazku.
Poza tym ten rysunek, który narysowa³ Leonardo równie¿ wskazuje maszynê prost± a nie wykwit jaki¶ fantastycznych rozwi±zañ technicznych.
Pozdrawiam Magdalena Struska.
MAS 25.01.2011 13:15
Dodatkowe wyja¶nienie kwestii technicznych zwi±zanych z maszynami, których cechy fizycznego ruchu s± pokazywane na ro¿nych rysunkach majacych wspóln± genezê Perpetuum Mobile wszystkie te maszyny, które dotycz± u¿ycia d¼wigni dwuramiennych mog± pracowaæ w aspekcie Perpetuum Mobile jednak¿e niezbêdnym jest spe³nienie zasady du¿ej ró¿nicy pomiêdzy ramieniem uzyskuj±cym moc a ramieniem trac±cym moc. Nasze rozwi±znie dysponuje ró¿nic± do zakresu 2.5 krotnej proporcji d³u¿szej d¼wigni pozyskuj±cej moc w stosunku do d¼wigni moc trac±cej. Taka proporcja mówi ze ciê¿arek uzyskuj±cy moc równowa¿y 2,5 ciê¿arka trac±cego moc proszê porównaæ ( wystarczy spojrzeæ wzrokowo na rysunki innych maszyn)by ocenic te proporcje.
Wiêkszo¶æ z pokazywanych maszyn posiada proporcje do 1-krotnej przewagi to jest stanowczo za ma³a przewaga by urzedzenie p³ynnie pracowa³o i posiada³o zapas mocy na pokonanie tarcia. tak± minimaln± proporcj± jest 1,5 krotnie d³u¿sza dzwignia pracuj±ca w stosunku do d¼wigni trac±cej moc.
Pozdrawiam Magdalena Struska
MAS 25.01.2011 13:25
W ¶wietle proporcji dxwigni uzyskuj±cej moc w stosunku do d¼wigni tracacej moc, które dotycz± maszyn pretenduj±cych do Perpetuum Mobile najlepsz± proporcja charakteryzuje siê maszyna pana A.Józefczuk. Jednak¿e konstrukcja toru pokazana na rysunku uniemo¿liwia pracê tej maszyny. Podnoszenie kulki jak pisze autor (w tym przypadku nie mo¿e wystêpowaæ mechanizm z kulk±!)w konstrukcji takiego toru bedzie powodowa³o :
1.Zbyt d³uga drogê ramion trac±cych w stosunku do ramion pracujacych.
2.Praktycznie pionowa droga kulki w torze spowoduje opory, które zatrzymaj± maszynê.
3.Zbyt ma³a ilo¶æ ramion.
W ¶wietle tych problemów technicznych ta maszyna nie bêdzie pracowa³a.
Pozdrawiam Magdalena Struska
1. Pozdrawiam Magdalena Struska
MAS 25.01.2011 15:45
realista wskazane w linkach urz±dzenia nie wiele maj± wspólnego z naszym rozwi±zaniem.
1. Ramiona w naszym urz±dzeniu siê nigdy nie prostuj± to s± ramiona spiralne.
2.Ramiona spiralne pracuj± korzystniej w mechanice d¼wigni, tego jeszcze nikt nie przedstawi³ oprócz nas. Zwróæ uwagê, ¿e na rysunku widoczne s± 3 pracuj±ce ramiona a wystarczy³o by dwa aby mechanizm zastosowany na osi chodzi³.
3.W naszej konstrukcji wystêpuj± : d¼wignia dwustronna i d¼wignie jednostronne.
4.Ramiê w naszej konstrukcji d¼wigni± jednostronn± siêga osi maj±c bardzo korzystne prze³o¿enie.
5.Ramiê dwustronne ma bardzo korzystn± proporcjê.
Twierdzisz, ¿e tylko dwa z³udzenie mo¿e wystapiæ gdy niedo¶wiadczony obserwator ocenia pracê d¼wignii spiralnych.
Powy¿sze kwestie dotycz± budowy tarczoej po raz kolejny przypominam, ¿e istota tego rozwiazania jest zawarta w opisie a nie w rysunku.
Tam parami montowane ramiona na osi nie przeszkadzaj± sobie wzajemnie i podnoszenie ciêzarka do góry moze byæ prowadzone bardzo blisko osi.
Wówczas uzyskujemy conajmniej 2,5 krotna proporcje, wystarczajaca do pokonania wszelkich oporów i uzyskania zapasu mocy.
Otrzymali¶my numer zg³oszenia patentowego, który jest tu opublikowany. W Polsce tradycyjnie patent otrzymuje siê nie prêdzej ni¿ po kilku latach.
Pozdrawiam Magdalena Struska
MAS 27.01.2011 20:02
D¼wignia jednostronna, ten szczegó³ na schematycznym rysunku jest ma³o widoczny jednak precyzyjnie patrz±c na mocowanie pierwszego czlonu ka¿dego ramienia bêdzie mo¿na zauwa¿yæ, ¿e opiera on siê o zderzak, który jest bardziej oddalony od osi ni¿ mocowanie tego przegubu. W tym miejscu wystepuje d¼wignia jednoramienna. Zastosowanie tej d¼wigni pozwala korzystnie przenosiæ si³y na o¶ – dzia³a to tak jak ciê¿ar pionowo naciskajacy na roklkê, która jest zamocowana przegubowo. W momencie odchylenia rolki uzyskuje ona potencja³ ruchu.
Dodatkowym handikapem takiego mocowania ramienia jest moment zamiany kierunku jego pracy- wówczas ca³y zespó³ uzyskuje uwolnienie z si³ cia¿±cych na tym ramieniu.
cyt.”nale¿y pamiêtaæ, ¿e co prawda si³a ci±¿enia dzia³a pionowo w dó³, ale przeciwdzia³a jej si³a utrzymuj±ca ciê¿ar. wiêc zarówno ciê¿arek najwy¿ej po³o¿ony jak i ten najni¿ej nie dzia³aj± z pe³n± si³± (¿e siê tak niefachowo, a obrazowo wyra¿ê).”
W momentach skrajnych d¼wigni po stronie uzyskiwania mocy ciê¿arki daj± najmniejszy efekt. W tym aspekcie d¼wignia spiralna posiada lepsze wektory i uzyskujemy z niej wiêksz± moc.
cyt.” przecie¿ „wyprostowanie” spiralnego ramienia nie nast±pi tak, by ¶rodek ciê¿ko¶ci by³ pionowo nad osi± uk³adu, a dopiero po przewa¿eniu ramienia. wiêc im bardziej spiralnie tym pó¼niej”.
Nie istotne jest czy wcze¶niej czy pó¼niej, natomiast ramiê spiralne posiada w tej kwestii korzystniejsz± cechê ni¿ ramiê proste gdy¿ ciê¿arek zamocowany na koñcu ramienia w ramieniu spiralnym wy¿ej uzyskuje punkt pracy i utzymuje go mimo, ¿e ¶rodek ramienia minie pionow± o¶ w dolnym po³o¿eniu. A wiêc posiada d³u¿sz± droge pracy.
cyt.”nawet je¶li ciê¿arki bêd± wci±gane ekstremalnie blisko osi to i tak musz± zostaæ wci±gniête na dok³adnie tak± sam± wysoko¶æ z której spadaj±. a d¼wignia ma tê w³a¶ciwo¶æ, ¿e co prawda si³a potrzebna do przesuniêcia ciê¿aru jest mniejsza, ale te¿ na mniejsz± wysoko¶æ.”
W tym przypadku bierzemy pod uwagê d¼wigniê dwustronn± i ramiê trac±ce moc ma identyczna wysoko¶æ jak ramiê uzyskujace moc, jedynie ciê¿arek ma inn± drogê, po stronie trac±cej moc o wiele krótsz± w tym samym czasie. Je¿eli bêdzie przechodzi³ bardzo blisko osi to proporcja si³ jest na korzy¶æ ramienia pracuj±cego. W przypadku naszego rozwi±zania dwu i pó³ krotna proporcja jest osi±galna. Je¶li nawet na podniesienie ciê¿arka mechanizm zu¿yje dwukrotn± przewagê d¼wigni ( co jest ma³o prawdopodobne ) i tak pozostanie nam jeszcze 0,5 proporcji jako czysty zysk. W mechani¼mie spiralnym gdzie na osi zamontowany jest dowolny szereg par suma tych niewielkich uzysków wolnej mocy daje skuteczn± pracê Perpetuum Mobile.
cyt.” wiem, czyta³em to ju¿, ¿e szkic to tylko szkic a opis jest najwa¿niejszy. ale on niczego nie t³umaczy i nie odkrywa ¿adnych nowych mo¿liwo¶ci. nie bêdzie niestety ¿adnego zapasu mocy. no, ale niejednemu na nazwisko Kolumb ;)…
W poprzedniej odpowiedzi wykazali¶my w budowie maszyny zdolno¶æ uzyskiwania wolnej mocy, przedstawili¶my tylko jedn± piat± czê¶ci proporcjonalnej przewagi jako woln± moc, a wiêc cztery czê¶ci przewagi to wystarczaj±ca ilo¶æ na zrównowa¿enie ró¿nych oporów po stronie utraty mocy.
Proszê zwróciæ uwagê, ¿e przy proporcji zero mechanizm zachowywa³ by siê bezw³adnie nie wykazywa³ by ani zysku ani straty mo¿na by wprawiæ go w ruch zastosowaniem minimalnej dodatkowej mocy wielokrotnie mniejszej od mo¿liwo¶ci osi±gów ciê¿arka.
Oczywi¶cie ta sytuacja wyst±pi³a by gdyby ramiona by³y sztywne. Dlatego ¿e ramiona s± przegubowe zak³adamy, ¿e dwukrotny potencja³ ciê¿arka zrównowa¿y wszelkie utraty mocy a jego po³owa potencja³u bêdzie moc± woln±.
Przy dwóch parach ramion bêdzie to potencja³ 1 ciê¿arka a przy 20 parach ramion potencja³ 10 ciê¿arków. Mechanizm tak zbudowany niewatpliwie spe³nia³ bêdzie cechy Perpetuum Mobile.
Pozdrawiam Magdalena Struska
Andrzej Struski.
- MAS 28.01.2011 18:06
realista cyt.”realta „d¼wignia” s³u¿y jedynie zahamowaniu wychylanego ramienia. jest ona bez znaczenia w tej konstrukcji, bo wbrew temu co piszecie istotne jest tutaj czy wyprostowanie ramienia nastêpuje wcze¶niej czy pó¼niej. i naprawdê bez znaczenia jest tutaj kszta³t ramion. praca bo obu stronach d¼wigni bêdzie taka sama bez wzglêdu na zastosowane kszta³ty. mylicie siê pisz±c o mniejszej drodze i p³yn±cych z tego korzy¶ciach.”
Nie zachamowaniu tylko s³u¿y do podparcia, a punkt podparcia ramienia oddalony od punktu jego mocowania tworzy automatycznie d¼wigniê. Stosunek d³ugo¶ci czê¶ci od mocowania do podparcia do czê¶ci za podparciem jest proporcj± d¼wigni jednoramiennej podobn± zasadê w osi grawitacji posiada ¿yroskop.
Jak by nie patrz±c ten typ mocowania ramienia musi spowodowaæ wystapienie dodatkowych efektów, nie spowodowa³ by ich tylko wówczas gdyby ca³y zbiór nie by³ w ruchu.
W ramieniu spiralnym wyprostowanie nigdy nie wystêpuje, a ciê¿arek punkt oparcia w stosunku do pierwszego cz³onu ( pierwszy cz³on wskazuje po³o¿enie d¼wigni prostej ) uzyskuje prêdzej ni¿ ciê¿arek na ramieniu prostym tym samym automatycznie osi±ga d³u¿sz± drogê pracy.
W zwi±zku z tym du¿e znaczenie ma kszta³t ramion.
Praca d¼wigni spiralnej w obszarze utraty mocy jest korzystniejsza w stosunku do d¼wigni prostej w zwi±zku ze sam± konstrukcj± przegubów jakie mo¿na zastosowaæ do obu d¼wigni, by d¼wignia prosta mog³a zwin±æ siê a¿ do osi, jej przeguby musz± mieæ wiêkszy zakres pracy mechanicznej a to z kolei przed³u¿a czas rozwijania jej po stronie pozyskiwania mocy co skutkuje dodatkow± utrat± czê¶ci drogi pracy.
Natomiast spiralna zwinie siê do samej osi a przeguby jej nie musz± wykonywaæ tak d³ugiej pracy mechanicznej jak w d¼wigni prostej tym samym odbojniki przegubów prêdzej odbij± kolejne czlony i d¼wignia szybciej siê rozwinie.
Pozdrawiam Magdalena Struska
Andrzej Struski.